Machiel Blom, verkoper van gebakken strand

19 juli 2018

Het bestemmingsplan voor Camping de Veerhoeve (Wolphaartsdijk) staat toe het hele terrein te ontruimen, de contracten met jaarplaatshuurders te beëindigen, de caravans te verwijderen en nieuwe recreatiewoningen te bouwen. Dat liet het Goese gemeentebestuur op de laatste vergadering voor de zomervakantie aan de gemeenteraad weten. Een gemeenteraad die nog steeds in grote meerderheid liever ziet dat in de nieuwe plannen voor de camping ruimte blijft voor de huidige huurders. De sprinkhaankapitalisten die zich op De Veerhoeve hebben gestort kunnen dan misschien formeel de grenzen van het bestemmingsplan opzoeken, voor zo’n ingrijpend plan heb je ook draagvlak nodig. En dat ontbreekt volledig. Niet alleen bij de gemeenteraad maar ook bij de dorpsvereniging Wolphaartsdijk. De met ontruiming bedreigde huurders van jaarplaatsen hebben laten weten zich op alle mogelijke manieren te gaan verzetten.

De nieuwe eigenaren van Camping de Veerhoeve hebben, zoveel is inmiddels wel duidelijk, een enorm ingewikkelde constructie met BV’s, NV’s, CV’s, een stichting en een holding opgetuigd. Een paar personen zien we op een aantal plekken opduiken. Ik leerde dat wanneer een constructie zo ingewikkeld wordt gemaakt, er iets te verbergen is. Om het voor nu overzichtelijk te houden beperk ik me tot twee namen: Ben Mandemakers en (op de foto) Machiel Blom. De eerste vergaarde zijn kapitaal (volgens Quote 600 miljoen euro) met de verkoop van keukens. De tweede is de zetbaas die het vuile werk opknapt. En dat doet hij met verve. In Blom’s optiek mag je daarbij liegen. Want geld heiligt alles.

Laat ik met zo’n leugen beginnen. Op de site van de Veerhoeve (‘Gezellige gezinscamping in het prachtige Zeeland’) biedt Blom nog steeds jaarplaatsen aan: “Heeft u interesse om een stacaravan te kopen of te plaatsen, neem dan gerust even contact met ons op. Uiteraard bent u van harte welkom om langs te komen.” Iemand die nog maar een paar dagen geleden zijn belangstelling toonde voor zo’n jaarplaats (“Kunnen we een concrete afspraak maken om de caravan te bekijken en wat te spreken over die jaarplaats?”) ontving als antwoord van de Veerhoeve: “Dat kan hoor. Wanneer zou u willen komen?”. Geen woord over de plannen de camping te slopen. Tijdens de sloop gaat de verkoop van jaarplaatsen gewoon door. Je moet maar durven.

Maar niet alleen belangstellenden in een jaarplaats met een caravan worden besodemieterd. Ook geïnteresseerden in een nog te bouwen recreatiewoning draait Blom bewust een rad voor ogen. In het promotiemateriaal staat doodleuk “Direct over de dijk ligt een heerlijk strandje aan het Veerse Meer”. Lariekoek. Daar ligt geen strand en daar komt geen strand. Blom weet dat als geboren Zeeuw als geen ander. En voor het geval hij het vergeten is, heeft het gemeentebestuur van Goes hem er enkele weken geleden nog eens aan herinnerd. De verantwoordelijk wethouder tegen de gemeenteraad: “Een strandje aan de andere kant van de dijk is geen optie. Hier is het gebied niet geschikt voor. Het opnemen van deze optie is een keuze geweest van de ontwikkelaar, welke niet met de gemeente is kortgesloten. Inmiddels is richting de ontwikkelaar gecommuniceerd dat dit geen optie is”. Die communicatie was aan dovemansoren gericht: Blom verkoopt nog steeds recreatiewoningen met “een strandje direct over de dijk”. Hij laat het gemeentebestuur daarmee een grote middelvinger zien.

Voor de huurders is de opstelling van Blom een feestje: er is weinig leuker dan een tegenstander die zelf zijn maatschappelijk draagvlak verknald. Of de grote man op de achtergrond (Ben Mandemakers) er blij mee is waag ik te betwijfelen. Die had graag in alle rust zijn met keukenblokken en badkamers verdiende 600 miljoen met een paar miljoen uitgebreid. Dat zal hem niet lukken. De huurders tonen zich op allerlei manieren strijdbaar, krijgen veel steun en zijn vindingrijk. Ik gok er op dat Mandemakers dat gaat merken. Ook in Goes. Want op de Goese meubelboulevard zit Brugman Keukens. Van, inderdaad, Ben Mandemakers. Om actie te voeren hoeven de besodemieterde huurders niet eens de gemeentegrens over.

Wordt vervolgd