GEMEENTERAAD PRAAT OVER COA-BURGERS
Binnenkort praat de gemeenteraad van Goes op verzoek van de PvdA over de COA-burgers. Want daar is alle aanleiding voor. We zien vluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten al maanden richting Europa komen, de laatste weken arriveren tienduizenden per dag. Ze komen ook naar Nederland. Veel van hen zullen een verblijfsvergunning krijgen en daarmee Nederlander worden.
Goes doet al veel voor vluchtelingen: in de dorpen en wijken van Goes wonen tientallen asielzoekers die Nederlander werden, we hebben een gezinslocatie en tot 23 oktober is er de noodopvang in de Zeelandhallen. Ik was er vandaag weer. Wat opviel is de gemoedelijke sfeer. De capaciteit is bijna geheel benut (400 mannen, vooral uit Eritrea en Syrië) en alles gaat er redelijk relaxed aan toe. Incidenten zijn er nauwelijks geweest, en al helemaal niet tussen de verschillende groepen asielzoekers (zoals tegenstanders van de noodopvang voorspelden). Gebeurt er dan helemaal niets? Nee dat niet. Er was een opstootje over het gesnurk van een vluchteling (de wooncabines hebben wel wanden maar geen plafond) en een heel enkele keer spelen oorlogstrauma’s op. Het zou raar zijn als dat niet zo was. In het restaurant van de Zeelandhallen geven vrijwilligers Nederlandse les. Binnenkort starten gedragslessen. Een voorbeeld? Ga niet met een grote groep bij een pinautomaat staan, dat schrikt af. Gebruik het fietstunneltjes bij de Zeelandhallen niet als dagverblijf. Dat ervaren fietsende scholieren als onaangenaam. Eerder deze week werden kleding en schoenen van de Welkom Winkel in ontvangst genomen.
Over een maand stopt de noodopvang. Die toezegging deed het gemeentebestuur bij de start: het zou tijdelijk zijn. Maar dan houden we gewoon de gezinslocatie bij de stoomtrein. En er zullen nog meer erkende asielzoekers richting Goes komen. Als ze een status hebben krijgen ze ook rechten: op huisvesting, op onderwijs, op zorg. Die lasten worden over alle Nederlandse gemeenten verdeeld.
En dat is voor de PvdA de reden geweest om de vluchtelingen op de agenda van de gemeenteraad te zetten. Welke ervaringen zijn er tot nu? Gaat het lukken om huisvesting te bieden zonder anderen die al lang op een wachtlijst staan tekort te doen? Zijn er extra maatregelen nodig? Welke? Wat zijn de ervaringen in de Goese zorg en het onderwijs. Zijn er knelpunten? Hoe kunnen we als Goese gemeenschap de inburgering van vluchtelingen succesvol maken? Hoe gaan we om met asielzoekers die geen status kregen maar wel hun kinderen in Nederland geboren zagen worden? Want die groep is er ook. En dan heb je nog de vluchtelingen die tussen wal en schip terecht kwamen. Zoals de Macedoniër Damjan Stojanoski (op de foto). Gevlucht omdat hij vervolgd werd vanwege zijn politieke activiteiten. In Nederland niet erkend als vluchteling. De sociaal-democraat leeft met zijn gezin een bevroren leven met uitzicht op stoomtreinen. Kan en mag niets in Nederland, in Macedonië wacht hem na terugkeer verdere vervolging. Het asielbeleid heeft zoveel aspecten. Het is goed dat de gemeenteraad er eens over praat en inventariseert waar we knelpunten kunnen oplossen.
Voor een portret van Damjan Stojanoski: Uiterlijk verbergt veel leed (PZC 15 juni 2015)
