Gelukzoekers
De afgelopen week voor het eerst met een cruise geweest. Een kleintje van acht dagen. Maar toch, eigenlijk vind ik het decadent. Een flatgebouw op zee om je te laten fêteren op vele diners, lunches en vermaak. Acht dagen op de Adriatische Zee waarbij plaatsen bezocht werden in Italië, Turkije, Kroatië en Griekenland. Langs de grenzen van Europa waar wanhopige mensen proberen binnen te komen.
Enkele honderden kilometers zuidelijker steken mensen in gammele bootjes de Middellandse Zee over. Overgeleverd aan niets ontziende op geld beluste mensensmokkelaars die goud verdienen. Mensen die hun laatste geld uitgeven om in doodsangst te vluchten voor de koppensnellers van een terroristische organisatie die zich Islamitische Staat noemt.
De nacht is inktzwart op een eindeloze watermassa. We hebben hevig onweer met donder en bliksem, het geluid van stortregen op het dek. Een onstuimige kolkende zee. We voelen een lichte deining in ons cruiseschip dat normaal rotsvast op zee ligt. Hoe zou dat voelen op een open bootje met honderden mensen op elkaar gepakt? Op andere dagen zit je in de verzengende hitte in de brandende zon, onzeker over het verloop van je vlucht. Hoe zou het zijn als je zeeziek wordt of aan de diarree gaat? Kotsend en schijtend zonder sanitaire voorzieningen. Je moet wel radeloos zijn om op deze wijze je land te verlaten.
Mensen willen meestal gewoon in vrede en geluk leven. In veel landen geen vanzelfsprekendheid. Ik word niet zo snel geroerd door beelden van zielige mensen. Zelden is dat voor mij een reden om in actie te komen. Ik heb die beelden niet nodig. Gewoon rationeel denken is al voldoende om te weten dat hier iets gedaan moet worden. Argumenten dat een groot deel van de vluchtelingen gelukzoekers zijn raken mij niet. Zijn wij niet allemaal op zoek naar het geluk?
Waar komt de angst voor de hoeveelheid vluchtelingen vandaan? Zijn het xenofobe gevoelens, angst voor het onbekende? Aangewakkerd door politici en pseudo-deskundigen die in iedere nieuwkomer een potentiële uitkeringsvrager zien. Maar onze voetbalgod Johan Cruijff zei het al: “Elk nadeel heb z’n voordeel”. Nieuwe bewoners scheppen ook nieuwe kansen voor een samenleving. Nieuwe mensen zorgen voor een nieuwe economische ontwikkeling, nieuwe ideeën en bedrijvigheid. Het zorgt voor stimulering van welvaart en economische groei. Het geeft dynamiek aan een samenleving.
