Vanaf dag 1 is de verwachting dat je overal een mening over hebt

Woensdagavond 19 maart rijden mevrouw en meneer Omta terug naar Oud-Sabbinge. We praten over het moment waarop we ons met zo’n 15 Goese partijgenoten terugtrokken in een kamer van het Stadskantoor. Bleke gezichten. Wonden likken. We gingen van 5 naar twee zetels, net tien stemmen tekort voor een derde stoel aan de raadstafel. De klap komt hard aan maar snel gaat het over varianten om een college te vormen. “We zijn nog steeds een bestuurderspartij”, zei ik tegen mevrouw Omta. “Altijd gericht op de macht, ook een uur na zo’n pak slaag”.

Een paar weken later krijgt Goes het college waarvan je desondanks wist dat het komen zou: CDA, VVD & SGP/Christenunie. Het spel wordt formeel op de wagen gezet tijdens een raadsvergadering op 20 maart, de eerste waar ik namens de PvdA het woord voer. De plankenkoorts die ik een paar weken eerder voor het eerste verkiezingsdebat had, is dan al stukken minder. Ik ben opgelucht dat ik in de vergaderingen steeds meer de ruimte voel te improviseren op de voorbereide tekst.

Het is een sprong in het diepe. Niet eerder was ik raadslid, laat staan fractievoorzitter. Soms duizelt het in die eerste weken. De raadsgriffie had gelukkig een prima introductie in elkaar gestoken. Raadsleden en fractievolgers leren elkaar daar kennen, worden wegwijs in de procedures en krijgen onder andere veel informatie over het passend onderwijs en de Participatiewet. Er komt overweldigend veel op een nieuw raadslid af en vanaf dag 1 wordt verwacht dat ik namens de PvdA Goes over veel een mening heb: procedure akkefietjes, nota’s over de toekomst van de zorg, de financiën van de gemeente Goes, bewoners met overlast door een verkeersdrempel, een tweede afslag voor de A58, de tunnel onder het spoor, burgers met een verstandelijke handicap die terecht hun rechten komen opeisen. Het is een variatie waarvan ik erg geniet.

Noodverband rond eenvrouwsfractie

In de fractie zit 1 lid met ervaring, van de drie fractievolgers was 1 dat ook tijdens de vorige raadsperiode. Hun ervaring is erg nuttig en biedt een goede en secure basis. De laatste maanden voor de verkiezingen improviseerden we met een grote groep Goese PvdA-ers het raadswerk rond de resterende eenvrouwsfractie. Ook na de verkiezingen krijgen we veel support van enkele oude rotten. Maar al snel pakken we helemaal zelf de draad op, trekken de brengers van senioriteit zich (op een oud-raadslid na) terug en resteert wat ik de fractiegroep noem: fractieleden, fractievolgers (steunraadsleden die volop aan raadscommissievergaderingen mee kunnen doen) en enkele in gemeentepolitiek geïnteresseerde leden. Qua leeftijd is het een prettig gemengde club met een mooie, geschakeerde achtergrond en de ambitie op een betrokken manier van Goes een nog prettiger gemeente te maken. We hebben in vier maanden grote stappen gezet en zelfvertrouwen gekregen. Ben daar trots op.

Oneindig gevarieerd

In Goes timmert nu een conservatief college aan de weg met een meerderheid van 51% van de kiezers. Deelname aan een college geeft de meeste invloed in het lokaal bestuur. Die bestuurlijke inbreng hebben we deze periode niet. De coalitiepartijen zullen de komende jaren hun raadsmeerderheid aanwenden om de politieke keuzes van B&W te steunen bij alle nieuwe gemeentelijke taken en bij de afgesproken bezuinigingen.

Het gaat in de Goese politiek overigens allemaal in een prima sfeer. De hulpvaardigheid is groot. Dat maakt het wennen aan het raadswerk makkelijk. En als je ze wakker wilt krijgen, merkte ik, moet je een compliment uitdelen. Dat mag van mij meer in de politiek. Als het CDA langer dan andere partijen bezig is met de veranderende rol van de burger of GroenLinks in een debat helder de achtergrond van een financiële keuze uiteenzet, ben ik daar positief over. Ook al is dat voor andere partijen steevast reden voorspelbaar te reageren. We zijn gekozen om een gemeente te besturen. Daar hoort een oog bij dat gevoelig is voor wat niet goed gaat maar vooral ook voor positieve constateringen. En die zijn er in Goes en haar politiek veel te maken. Het is ook daarom een oneindig gevarieerde en een prettige, boeiende omgeving om je in te bewegen.

Hoe breng je Goes in de raad?

We spraken met de fractiegroep af door te gaan met in de wijken en dorpen naar Goesenaren te luisteren. Een van de overeenkomsten tussen alle Goese gemeenschappen is dat de bewoners zich zorgen maken over de verkeersveiligheid. Dat merkten we toen we in het jaar voor de verkiezingen meer dan 5000 Goesenaren spraken. Het verkeer zal deze bestuursperiode daarom een van onze aandachtspunten worden. We praten deze maand met de fietsers, voetgangers en scootmobielers bij de onoverzichtelijke, gevaarlijke bocht bij de oude stadsgevangenis. Na de zomer komen we met constateringen en oplossingen. De actie krijgt op Facebook veel bijval. Ook daar zinnige suggesties.

Dat een partij met een lange bestuurlijke traditie macht ambieert is vanzelfsprekend. Ook als je net een pak slaag van de kiezers hebt gehad. Maar besturen kan alleen goed met een stevige worteling in de samenleving. Ook in dat verband is het goed dat we in ledental bijna verdubbeld zijn en nieuwe, jonge leden zich uitdrukkelijk en aangenaam in afdelingsbestuur en fractiegroep manifesteren. Om ook in de toekomst goed te kunnen besturen blijven we de Goesenaren opzoeken. De fractiegroep heeft zichzelf daarom zomerhuiswerk gegeven. Want we stelden vast dat je ongemerkt helemaal op kunt gaan in het politiek/bestuurlijke raadswerk. Waar trek je een grens om te kunnen garanderen dat je ook buiten de raad op de hoogte bent van wat er leeft in Goes? Op welke 2-3 onderwerpen buiten de raad wil je je de komende jaren richten? Wat is daarbij typisch sociaaldemocratisch? Hoe ga je daarover en over je raadswerk communiceren met de afdeling, kiezers en andere Goesenaren?

In augustus komt de fractiegroep bij elkaar voor de antwoorden en voor een nieuw politiek seizoen. Ik heb er zin in.